Antoine Bodar maakt tv-vierluik over Sint-Benedictus
Antoine Bodar bezoekt diverse abdijen in Italië, Frankrijk, Duitsland, België en Nederland. Daar vertelt hij de geschiedenis van de kloosterordes die de Regel van Benedictus volgen. Ook geeft hij zijn visie op de hedendaagse betekenis van het contemplatieve leven.
De geestelijke nalatenschap van Benedictus van Nursia (480-547) is van grote invloed geweest op de ontwikkeling van Europa na de val van het West-Romeinse Rijk. Zijn kloosterregel heeft door de eeuwen heen miljoenen mensen geïnspireerd, zowel binnen als buiten de Rooms-Katholieke Kerk. Benedictus – zijn naam betekent ‘gezegende’ – is de patroon van Europa.
“Kenmerkend voor Benedictus is zijn mildheid. Die staat garant voor een evenwichtige spiritualiteit. Je moet mensen niet overbelasten maar ook niet onderbelasten”, aldus Bodar, die ervoor koos om Benedictus’ kloosterregel tot leidraad van zijn vierluik te nemen. “Werken en bidden zijn in evenwicht. Benedictus vond dat monniken altijd hun verstand moesten blijven gebruiken en in niets moesten overdrijven. Hij hield van harmonie in elk hart.”
- De eerste aflevering (5 september) gaat over de persoon van Benedictus zelf. Geboren in Nursia studeert hij in Rome en trekt hij zich terug in Subiaco waar hij eerst als kluizenaar leeft maar later cenobiet wordt: een monnik die met andere monniken samenleeft.
- In de tweede aflevering (12 september) staat het door Benedictus gestichte klooster Montecassino in de Italiaanse regio Lazio centraal, waar hij zijn kloosterregel schreef. Vanaf het begin is dit de moederabdij van de Orde van Sint-Benedictus (benedictijnen).
- In de derde aflevering (19 september) gaat Bodar naar Frankrijk, waar hij de abdijen van Cluny, Fleury en Cîteaux bezoekt. Deze kloosters golden in de middeleeuwen als eilanden van cultuur.
- De vierde aflevering (26 september) gaat over de wederopbloei van de benedictijnen in de 19de eeuw. Bodar bezoekt daarvoor de Franse abdij van Solesmes, centrum van de Liturgische Beweging en de gregoriaanse gezangen. Tevens bezoekt hij de benedictinessenabdij in Bonheiden en de benedictijnenabdij in Vaals, waar hij ingaat op de hedendaagse liturgie en de moderniteit van de benedictijner orde.
Bodar en de benedictijnen
Antoine Bodar is priester van het bisdom Haarlem-Amsterdam, doctor in de filosofie, emeritus hoogleraar en schrijver van tientallen boeken over historische, theologische en actuele thema’s. Hij is zeer vertrouwd met de Orde van Sint-Benedictus. In zijn jeugd bezocht hij regelmatig de Adelbertabdij in Egmond. Vanaf de jaren tachtig is de abdij Sint-Benedictusberg in Vaals een geestelijk thuis voor hem geworden. Van deze abdij is hij oblaat. Een oblaat is een gedoopte christen die als niet-monnik verbonden is met een specifieke abdij.
Het is bij de benedictijnen vooral het contemplatieve element dat Bodar aanspreekt. “Het besef dat je het niet van deze wereld moet hebben, maar van de eeuwigheid. Hun liturgie spreekt me aan omdat deze plechtig en ingetogen is. En ze hebben oog voor de schoonheid; de schoonheid die naar God leidt.”
Zelf heeft Bodar serieus overwogen om bij de benedictijnen in te treden. Dat was eind jaren tachtig toen hij er twee maanden mocht wonen. “Maar mijn eerste roeping is toch het priesterschap buiten het klooster. De vroegere abt van Vaals noemde me eens een monnik in de wereld. Ik leg me erop toe die eer waar te maken.”
Antoine Bodar maakt tv-vierluik over Sint-Benedictus
Antoine Bodar bezoekt diverse abdijen in Italië, Frankrijk, Duitsland, België en Nederland. Daar vertelt hij de geschiedenis van de kloosterordes die de Regel van Benedictus volgen. Ook geeft hij zijn visie op de hedendaagse betekenis van het contemplatieve leven.
De geestelijke nalatenschap van Benedictus van Nursia (480-547) is van grote invloed geweest op de ontwikkeling van Europa na de val van het West-Romeinse Rijk. Zijn kloosterregel heeft door de eeuwen heen miljoenen mensen geïnspireerd, zowel binnen als buiten de Rooms-Katholieke Kerk. Benedictus – zijn naam betekent ‘gezegende’ – is de patroon van Europa.
“Kenmerkend voor Benedictus is zijn mildheid. Die staat garant voor een evenwichtige spiritualiteit. Je moet mensen niet overbelasten maar ook niet onderbelasten”, aldus Bodar, die ervoor koos om Benedictus’ kloosterregel tot leidraad van zijn vierluik te nemen. “Werken en bidden zijn in evenwicht. Benedictus vond dat monniken altijd hun verstand moesten blijven gebruiken en in niets moesten overdrijven. Hij hield van harmonie in elk hart.”
- De eerste aflevering (5 september) gaat over de persoon van Benedictus zelf. Geboren in Nursia studeert hij in Rome en trekt hij zich terug in Subiaco waar hij eerst als kluizenaar leeft maar later cenobiet wordt: een monnik die met andere monniken samenleeft.
- In de tweede aflevering (12 september) staat het door Benedictus gestichte klooster Montecassino in de Italiaanse regio Lazio centraal, waar hij zijn kloosterregel schreef. Vanaf het begin is dit de moederabdij van de Orde van Sint-Benedictus (benedictijnen).
- In de derde aflevering (19 september) gaat Bodar naar Frankrijk, waar hij de abdijen van Cluny, Fleury en Cîteaux bezoekt. Deze kloosters golden in de middeleeuwen als eilanden van cultuur.
- De vierde aflevering (26 september) gaat over de wederopbloei van de benedictijnen in de 19de eeuw. Bodar bezoekt daarvoor de Franse abdij van Solesmes, centrum van de Liturgische Beweging en de gregoriaanse gezangen. Tevens bezoekt hij de benedictinessenabdij in Bonheiden en de benedictijnenabdij in Vaals, waar hij ingaat op de hedendaagse liturgie en de moderniteit van de benedictijner orde.
Bodar en de benedictijnen
Antoine Bodar is priester van het bisdom Haarlem-Amsterdam, doctor in de filosofie, emeritus hoogleraar en schrijver van tientallen boeken over historische, theologische en actuele thema’s. Hij is zeer vertrouwd met de Orde van Sint-Benedictus. In zijn jeugd bezocht hij regelmatig de Adelbertabdij in Egmond. Vanaf de jaren tachtig is de abdij Sint-Benedictusberg in Vaals een geestelijk thuis voor hem geworden. Van deze abdij is hij oblaat. Een oblaat is een gedoopte christen die als niet-monnik verbonden is met een specifieke abdij.
Het is bij de benedictijnen vooral het contemplatieve element dat Bodar aanspreekt. “Het besef dat je het niet van deze wereld moet hebben, maar van de eeuwigheid. Hun liturgie spreekt me aan omdat deze plechtig en ingetogen is. En ze hebben oog voor de schoonheid; de schoonheid die naar God leidt.”
Zelf heeft Bodar serieus overwogen om bij de benedictijnen in te treden. Dat was eind jaren tachtig toen hij er twee maanden mocht wonen. “Maar mijn eerste roeping is toch het priesterschap buiten het klooster. De vroegere abt van Vaals noemde me eens een monnik in de wereld. Ik leg me erop toe die eer waar te maken.”
Antoine Bodar maakt tv-vierluik over Sint-Benedictus
Antoine Bodar bezoekt diverse abdijen in Italië, Frankrijk, Duitsland, België en Nederland. Daar vertelt hij de geschiedenis van de kloosterordes die de Regel van Benedictus volgen. Ook geeft hij zijn visie op de hedendaagse betekenis van het contemplatieve leven.
De geestelijke nalatenschap van Benedictus van Nursia (480-547) is van grote invloed geweest op de ontwikkeling van Europa na de val van het West-Romeinse Rijk. Zijn kloosterregel heeft door de eeuwen heen miljoenen mensen geïnspireerd, zowel binnen als buiten de Rooms-Katholieke Kerk. Benedictus – zijn naam betekent ‘gezegende’ – is de patroon van Europa.
“Kenmerkend voor Benedictus is zijn mildheid. Die staat garant voor een evenwichtige spiritualiteit. Je moet mensen niet overbelasten maar ook niet onderbelasten”, aldus Bodar, die ervoor koos om Benedictus’ kloosterregel tot leidraad van zijn vierluik te nemen. “Werken en bidden zijn in evenwicht. Benedictus vond dat monniken altijd hun verstand moesten blijven gebruiken en in niets moesten overdrijven. Hij hield van harmonie in elk hart.”
- De eerste aflevering (5 september) gaat over de persoon van Benedictus zelf. Geboren in Nursia studeert hij in Rome en trekt hij zich terug in Subiaco waar hij eerst als kluizenaar leeft maar later cenobiet wordt: een monnik die met andere monniken samenleeft.
- In de tweede aflevering (12 september) staat het door Benedictus gestichte klooster Montecassino in de Italiaanse regio Lazio centraal, waar hij zijn kloosterregel schreef. Vanaf het begin is dit de moederabdij van de Orde van Sint-Benedictus (benedictijnen).
- In de derde aflevering (19 september) gaat Bodar naar Frankrijk, waar hij de abdijen van Cluny, Fleury en Cîteaux bezoekt. Deze kloosters golden in de middeleeuwen als eilanden van cultuur.
- De vierde aflevering (26 september) gaat over de wederopbloei van de benedictijnen in de 19de eeuw. Bodar bezoekt daarvoor de Franse abdij van Solesmes, centrum van de Liturgische Beweging en de gregoriaanse gezangen. Tevens bezoekt hij de benedictinessenabdij in Bonheiden en de benedictijnenabdij in Vaals, waar hij ingaat op de hedendaagse liturgie en de moderniteit van de benedictijner orde.
Bodar en de benedictijnen
Antoine Bodar is priester van het bisdom Haarlem-Amsterdam, doctor in de filosofie, emeritus hoogleraar en schrijver van tientallen boeken over historische, theologische en actuele thema’s. Hij is zeer vertrouwd met de Orde van Sint-Benedictus. In zijn jeugd bezocht hij regelmatig de Adelbertabdij in Egmond. Vanaf de jaren tachtig is de abdij Sint-Benedictusberg in Vaals een geestelijk thuis voor hem geworden. Van deze abdij is hij oblaat. Een oblaat is een gedoopte christen die als niet-monnik verbonden is met een specifieke abdij.
Het is bij de benedictijnen vooral het contemplatieve element dat Bodar aanspreekt. “Het besef dat je het niet van deze wereld moet hebben, maar van de eeuwigheid. Hun liturgie spreekt me aan omdat deze plechtig en ingetogen is. En ze hebben oog voor de schoonheid; de schoonheid die naar God leidt.”
Zelf heeft Bodar serieus overwogen om bij de benedictijnen in te treden. Dat was eind jaren tachtig toen hij er twee maanden mocht wonen. “Maar mijn eerste roeping is toch het priesterschap buiten het klooster. De vroegere abt van Vaals noemde me eens een monnik in de wereld. Ik leg me erop toe die eer waar te maken.”
Antoine Bodar maakt tv-vierluik over Sint-Benedictus
Antoine Bodar bezoekt diverse abdijen in Italië, Frankrijk, Duitsland, België en Nederland. Daar vertelt hij de geschiedenis van de kloosterordes die de Regel van Benedictus volgen. Ook geeft hij zijn visie op de hedendaagse betekenis van het contemplatieve leven.
De geestelijke nalatenschap van Benedictus van Nursia (480-547) is van grote invloed geweest op de ontwikkeling van Europa na de val van het West-Romeinse Rijk. Zijn kloosterregel heeft door de eeuwen heen miljoenen mensen geïnspireerd, zowel binnen als buiten de Rooms-Katholieke Kerk. Benedictus – zijn naam betekent ‘gezegende’ – is de patroon van Europa.
“Kenmerkend voor Benedictus is zijn mildheid. Die staat garant voor een evenwichtige spiritualiteit. Je moet mensen niet overbelasten maar ook niet onderbelasten”, aldus Bodar, die ervoor koos om Benedictus’ kloosterregel tot leidraad van zijn vierluik te nemen. “Werken en bidden zijn in evenwicht. Benedictus vond dat monniken altijd hun verstand moesten blijven gebruiken en in niets moesten overdrijven. Hij hield van harmonie in elk hart.”
- De eerste aflevering (5 september) gaat over de persoon van Benedictus zelf. Geboren in Nursia studeert hij in Rome en trekt hij zich terug in Subiaco waar hij eerst als kluizenaar leeft maar later cenobiet wordt: een monnik die met andere monniken samenleeft.
- In de tweede aflevering (12 september) staat het door Benedictus gestichte klooster Montecassino in de Italiaanse regio Lazio centraal, waar hij zijn kloosterregel schreef. Vanaf het begin is dit de moederabdij van de Orde van Sint-Benedictus (benedictijnen).
- In de derde aflevering (19 september) gaat Bodar naar Frankrijk, waar hij de abdijen van Cluny, Fleury en Cîteaux bezoekt. Deze kloosters golden in de middeleeuwen als eilanden van cultuur.
- De vierde aflevering (26 september) gaat over de wederopbloei van de benedictijnen in de 19de eeuw. Bodar bezoekt daarvoor de Franse abdij van Solesmes, centrum van de Liturgische Beweging en de gregoriaanse gezangen. Tevens bezoekt hij de benedictinessenabdij in Bonheiden en de benedictijnenabdij in Vaals, waar hij ingaat op de hedendaagse liturgie en de moderniteit van de benedictijner orde.
Bodar en de benedictijnen
Antoine Bodar is priester van het bisdom Haarlem-Amsterdam, doctor in de filosofie, emeritus hoogleraar en schrijver van tientallen boeken over historische, theologische en actuele thema’s. Hij is zeer vertrouwd met de Orde van Sint-Benedictus. In zijn jeugd bezocht hij regelmatig de Adelbertabdij in Egmond. Vanaf de jaren tachtig is de abdij Sint-Benedictusberg in Vaals een geestelijk thuis voor hem geworden. Van deze abdij is hij oblaat. Een oblaat is een gedoopte christen die als niet-monnik verbonden is met een specifieke abdij.
Het is bij de benedictijnen vooral het contemplatieve element dat Bodar aanspreekt. “Het besef dat je het niet van deze wereld moet hebben, maar van de eeuwigheid. Hun liturgie spreekt me aan omdat deze plechtig en ingetogen is. En ze hebben oog voor de schoonheid; de schoonheid die naar God leidt.”
Zelf heeft Bodar serieus overwogen om bij de benedictijnen in te treden. Dat was eind jaren tachtig toen hij er twee maanden mocht wonen. “Maar mijn eerste roeping is toch het priesterschap buiten het klooster. De vroegere abt van Vaals noemde me eens een monnik in de wereld. Ik leg me erop toe die eer waar te maken.”
Onze medeoblaat, prof. dr. Roel van der Voort, maakt ons graag attent op een lezing van de bekende en invloedrijke theoloog prof. dr. Tomáš Halík, dinsdag 22 maart, ’s middags om 14.50u, aan de Universiteit van Tilburg, Dante-gebouw zaal DZ–01, Warandelaan 2, 5000 AB Tilburg.
De lezing is deel van een uitgebreider programma dat u in bijgevoegde PDF kunt vinden. ’s Morgens staan o.a. de Sociale Leer van de Kerk centraal en Laudatio SI op het programma.
De lezingen zijn na aanmelding (vóór 15 maart) gratis toegankelijk.
Nadere informatie in deze brochure: Laurence Freeman 7 juli 2016
Graag aanmelden via roos.herman@me.com.
Samen een kiemcel vormen!
Kloosterleven als spiegel voor iedereen
Prof. Dr. Thomas Quartier OSB
Kiemcellen lijken soms overbodig, afgestorven, alsof ze er niet echt bij horen. Maar in werkelijkheid schuilt er een explosieve kracht in. In zijn onlangs verschenen boek bekijkt Thomas Quartier het huidige kloosterleven als kiemcel in onze samenleving. Dat doet hij vanuit zijn eigen ervaring, en in dialoog met kunstenaars, politieke activisten en de kloostertraditie. Maar ook daar blijft hij niet bij staan: hij nodigt iedereen uit om naar de kiemcellen in zijn of haar eigen leven op zoek te gaan en samen met andere kiemcellen te vormen. Kloosters kunnen vandaag een spiegel zijn die iedereen aan het denken kan zetten over een eigen levensvorm, maatschappelijke verantwoordelijkheid en de noodzaak om keuzes te maken en ergens helemaal voor te gaan. Het boek wil bemoedigen om consequent te leven. Op deze bijzondere avond zal broeder Thomas, zelf Benedictijn van de abdij Slangenburg in Doetinchem, de bezoekers over de achtergronden van zijn eigen zoektocht vertellen en in gesprek gaan. Een avond voor mensen die zoeken en geinteresserd zijn in spiritualiteit, kunst en maatschappelijk engagement.
Na afloop van de lezing is – onder het genot van een drankje – gelegenheid het boek aan te schaffen en te laten signeren.
Prof. Dr. Thomas Quartier OSB (1972) doceert aan de Radboud Universiteit en is verbonden aan het Titus Brandsma Instituut. Hij houdt een leerstoel voor monastieke spiritualiteit aan de Katholieke Universiteit Leuven en is gasthoogleraar aan de Benedictijnse Universiteit Sant Anselmo in Rome. Hij is lid van de monnikengemeenschap van de Willibrordsabdij in Doetinchem.
“Kiemcellen. Van klooster naar wereld” (2016) is het derde deel van een trilogie waarin de auteur zijn eigen weg naar het kloosterleven beschrijft. Eerder verschenen: “Liturgische spiritualiteit. Benedictijnse impulsen” (2014) en “Anders leven. Hedendaagse monastieke spiritualiteit” (2015) dat vorig jaar genomineerd was voor het beste theologische boek.
KIEMCELLEN lezing in DEN HAAG op 8 OKTOBER
Inschrijven t/m 6-10
“Samen monastieke trappen beklimmen – in klooster en wereld”.
Vaak bereikte mij (br. Thomas Quartier) al de vraag of er niet ook in de Randstad eens iets van mij te horen zou kunnen zijn.
Welnu, op uitnodiging van het centrum DE ZINNEN (met dank aan Theo Wierema) zal ik op zaterdag 8 oktober om 13.30 uur een lezing in Den Haag houden.
Ik verheug me erop ook daar mensen te ontmoeten die dezelfde trappen in hun leven proberen te beklimmen als ik.
Iedereen van harte welkom, en geef het graag ook door aan andere belangstellenden. Uiteraard is na de lezing gelegenheid tot gesprek en ontmoeting.
In oktober bezoekt dom Michael Casey ocso van de Tarrawarra abdij in Australie de Lage Landen. Door zijn talrijke boeken behoort hij tot de meest toonaangevende auteurs over monastieke spiritualiteit vandaag. Zijn bezoek staat onder het thema “Individu en gemeenschap”.
Op uitnodiging van de leerstoel Monastieke Spiritualiteit zal hij een publieke lezing houden. Deze vindt in samenwerking met De Kovel plaats in de abdij Keizersberg, op dinsdag 18 oktober om 20.00 uur.
Deze lezing belicht het thema vanuit de liturgische spiritualiteit en draagt de titel: “Individu en gemeenschap: liturgische ervaringen in een monastieke context”.
Aanmelden via de volgende link:
In oktober bezoekt dom Michael Casey ocso van de Tarrawarra abdij in Australie de Lage Landen. Door zijn talrijke boeken behoort hij tot de meest toonaangevende auteurs over monastieke spiritualiteit vandaag. Zijn bezoek staat onder het thema “Individu en gemeenschap”.
Op uitnodiging van de leerstoel Monastieke Spiritualiteit zal hij een publieke lezing houden. Deze vindt in samenwerking met De Kovel plaats op zondag 23 oktober om 15.00 uur in de abdij Koningshoeven in Tilburg. Hier zal Casey het thema benaderen vanuit de monastieke spiritualiteit onder de titel: “Individu en gemeenschap – monastieke spiritualiteit als signaal voor de huidige tijd”.
Aanmelden via de volgende link:
Op zaterdag 11 november wordt de jaarlijkse Landelijke WCCM Dag 2017 gehouden in de Odulphuskerk van Best. Het thema van deze dag is: Eenvoud.
U bent vanaf 9.30u welkom om binnen te lopen, koffie en thee staat klaar; het programma start om 10.00u met een korte inleiding gevolgd door een meditatiemoment.
In de ochtend hebben we een bijzondere spreker, de bisschop van ’s-Hertogenbosch, monseigneur De Korte. In het middagprogramma zal Sicco Claus, de landelijk coördinator van WCCM Nederland, een uiteenzetting geven over het gedachtegoed van John Main, de grondlegger van The World Community for Christian Meditation.
Het programma ziet er als volgt uit:
09.30 – 10.00u inloop met koffie
10.00 – 10.10u opening
10.10 – 10.30u meditatie
10.30 – 11.00u tijd voor ontmoeting
11.00 – 12.30u gastspreker mgr. De Korte
12.30 – 13.30u lunch
13.30 – 14.30u spreker Sicco Claus
- – de spanning in de spiritualiteit van John Main tussen complexiteit en eenvoud
- – aansluitend: nationale en internationale ontwikkelingen WCCM
14.30 – 15.00u meditatie
15.00 – 15.20u tijd voor ontmoeting
15.20 – 15.45u afsluiting
De Odulphuskerk ligt in het centrum van Best op 300 meter lopen van het station. Komt u met de auto dan kunt u op 100 meter naast en achter de kerk gratis parkeren. De sportieve mens kan z’n fiets op 10 meter van de kerkdeuren kwijt. Met andere woorden: er is nauwelijks reden om op 11 november niet naar Best te komen. Adres: Hoofdstraat 33 – 5683 AC Best.
Aanmelden kan bij John de Vet: odulphuskapel@wccm.nl of 0499-871123.
Van de deelnemers wordt een bijdrage van €10,- gevraagd. U dient zelf zorg te dragen voor de lunch; een kom vegetarische soep wordt zoals gebruikelijk aangeboden, evenals koffie en thee.
Mocht u tijdens de pauze buitenskerks willen lunchen dan is daar op loopafstand voldoende horecagelegenheid voor.
Wij zien u graag op zaterdag 11 november in Best!
Met hartelijke groet,
José Schepens, Erik Pluijm, John de Vet
PDF versie van de uitnodiging: Uitnodiging Landelijke Dag 2017 WCCM Nederland
Boekpresentatie
Heilige Woede – wat een monastieke levensweg ons kan zeggen
Een monastieke levensweg is een spiegel voor iedereen! Ook in het klooster moet je je gevoelens niet verdringen maar heiligen, inclusief je woede. Dat is het uitgangspunt in het nieuwe boek van Thomas Quartier osb, benedictijn en theoloog. Zaterdag 8 september zal het gepresenteerd worden met een lezing door de auteur en bijdragen door Leo Fijen en abt Henry Vesseur osb.
De lezing van Thomas Quartier zal voorafgegaan worden door een opening door Leo Fijen. Daarna zal abt Henry Vesseur, abt van de Sint Willibrordsabdij waar broeder Thomas woont, een reflectie laten volgen. Het eerste exemplaar zal worden overhandigd aan mevrouw Johanna Quartier, moeder van broeder Thomas.
Iedereen is van harte uitgenodigd, om deze unieke middag bij te wonen. Deelname is gratis, maar een vrijwillige bijdrage voor het dekken van onkosten wordt op prijs gesteld.
Programma:
14.30 uur: Inloop
15.00 uur: Opening Leo Fijen
15.15 uur: Lezing Thomas Quartier osb: “Heilige woede – wat een monastieke levensweg ons kan zeggen”
16.00 uur: Reflectie abt Henry Vesseur osb
16.15 uur: Overhandiging eerste exemplaar “Heilige Woede”
Na afloop is er bij een drankje en hapje gelegenheid om het boek aan te schaffen en te laten signeren.
Aanmelding onder: herbergdeaandacht@gmail.com
Broeder Thomas en Leo Fijen ontmoetten elkaar bij de opening van De Herberg in 2015, en besloten ter plekke om samen te werken aan publicaties over de betekenis van monastieke spiritualiteit voor vandaag. Eerder schreven ze samen een boek, en nu komt de Nederlandse uitgave van het nieuwe boek van broeder Thomas bij de uitgeverij uit waar Fijen directeur van is. Dat was de aanleiding om voor de presentatie van het boek terug te keren naar de plek waar ondertussen zo veel mooie activiteiten georganiseerd worden: Herberg De Aandacht in Heteren.
Benedictijnse spiritualiteit als bron voor liefde
Mag je als monnik van liefdesliederen houden? Hoe kan christelijke spiritualiteit je liefde verrijken?
Veel mensen denken bij liefde en religie vooral aan strenge regels, maar de ervaring spreekt een andere taal: in het klooster van je leven mag je niet alleen liefhebben, nee, je moet! Liefde is geen verbod maar een gebod.
Wie spiritualiteit zoekt, moet zijn gevoelens heiligen. Dat geldt voor negatieve emoties wanneer dingen niet goed gaan, maar zeker ook voor liefde wanneer je van andere mensen houdt.
Dit boek nodigt de lezer uit om vanuit oude en nieuwe bronnen op zoek te gaan naar geboden voor heilige liefde. Een positief signaal in een vaak liefdeloze realiteit van kerk en wereld.
Aanmelden: St. Adelbertabdij